گپ و لپ

بهار خودمونی ( به گویش فداغ)شعر از : ولی الله منصوری.........................................................................................که اگو خلوت ته گوشه کناری نخشن                  وگپ خش خلدوی ناز نگاری نخشنپنجه ته پنجه و یک دستیت ا دور کمرش          سرش الی سنت و حس خماری نخشنعشق بازی و جوونی چون دوره ی بچگی             که اگو ته بچگی ترکه سواری نخشنبرون شر شر و صحراو ا ته جی اشت و گلی         دید سرمو و تش و خورگ و بخاری نخشندو سه تا دوست قدیمی شستویی دور یکی              خاطره نقل وتی و یادگاری̨ نخشندل اگه خش به خش ان فصل بهار اشتو ا دور       که اگو شستو پس پیکان باری نخشندیسی مجبوس بدنگون به و مشتی ترشو          موکسی دوریه زرسایه ی کناری نخشننیدون از سادگی و لطف دهات اونکه اگو            خلدوی سیب و تمات از پی گاری نخشنلیتک و رنگینک و تفتون و مهوی خومونی     شه حروم هرکه بگو مسقطی لاری نخشندگه داو اوشک و خروف کل و پنیرو کار ابه       دل شه یه کارادوزوی گو بیقراری نخشنچدون از بوی خش بروز تل هر که بگو               و زبون   اچمی&nb, ...ادامه مطلب