کنار و نخل

کنار و نخل در گویش اوز

کنار بومی اوز بر سه نوع است

کنر چهاب

کنر تارگه

کنر سهیلی

کنر چهاب  

این کنار در شهر زراعت می شود و در خانه ها هست و از اسمش معلوم است که اب چاه می خورد

کنر تارگه ( کنار توره = کنار شغال )

این کنار همان کنار های خود رو اوز است که هنوز هم در مسیر رودخانه ها می روید . دانه اش سخت و کم گوشت است

کنر سهیلی 

نوعی از کنار تارگه که دانه ها ان درشتر از کنار تارگه و گوشتی تر از ان است

این نوع کنار بنا به این که در موسم «سهیل » میوه میدهد به نام سهیلی معروف و خاصیت درمانی داشته و از ان استفاده دارویی می شده است. نوعی رب از دانه های آن تهیه می شود .

حال سوال اینجاست که موسم سهیلی چیست ؟

موسم سهیلی

در گاه شماری اوز و زمان بندی کشاورزی سهیل معادل تقریبا  شهریور می شود.

 در شعری معروف هست که :

پرو و پودیز

سه تا و رنگریز

دومبو و دمباز

سهیل و پنگ انداز

موخیل و خریچ داس

پرو-سه تا -دومبو -سهیل -موخیل

اینها همه اسامی ستاره هاست . هر یک در هنگام مشخصی از سال طلوع می کند.

پودیز - رنگریز -دمباز -پنگ انداز -

اینها همه حالت های خرک و خرما است

پودیز = خلاله

رنگریز = خارک

دمباز = که معروف است

پنگ انداز = رطب که از پنگ می افتد بر زمین

خریچ داس = بریدن پنگ = برداشت محصول

: هر از اینها در زمان خاصی هست

خلاله از اردیبهشت ( پرو )

خارک از تیر  (سه تا )

دمباز از مرداد ( دومبو )

رطب از شهریور ( سهیل )

و خرما از مهر ( موخیل )

در قدیم تقریبا شعر بار خیلی چیز ها بر دوش می کشیده و این شعر گونه در اصل تقویم  کشاورزی  است. ونخل دارمی دانست که چه ماهی موقع چه محصولی است و لذا خود را آماده ان می کرد.