پودیز

كنار بومی اوز

كنار بومي بر سه نوع است:
کنر چهاب
کنر تارگه
کنر سهیلي

اول : کنر چهاب:
این کنار در شهر زراعت می شود و در خانه ها هست و از اسمش معلوم است که آب چاه سیرآب می شود .

دوم :کنر تارگه ( کنار توره = کنار روباه ) :
این کنار همان کنار های خود رو اوز است که هنوز هم در مسیر رودخانه ها فصلي در دره ها می روید . دانه اش سخت و کم گوشت است.

سوم : كنر سهيلي
مقدمتا مي بايست راجع به كلمه سهيلي توضيح دهم
در شعر گونه ای که قدیم کشاورزان می خواندند آمده است
«پرو و پودیز
سه تا و رنگریز
دومبو و دمباز
سهیل و پنگ انداز
موخیل و خریچ داس »

پرو-سه تا -دومبو -سهیل -موخیل
اینها همه اسامی ستاره ها در گويش اوز است . هر یک در هنگام مشخصی از سال طلوع می کند.
موسم سهیلی:
در گاه شماری اوز ( زمان بندی کشاورزی )
سهیل معادل شهریور می شود.
کنر سهیلی:
نوعی از کنار تارگه کوهی که دانه ها آن درشتر از کنار تارگه معمولی و گوشتی تر از آن است
این نوع کنار بنا به این که در موسم «سهیل » میوه میدهد به نام سهیلی معروف است .
كنر سهيلي خاصیت درمانی داشته و از آن استفاده دارویی می شده است .
واژه هاي ديگر كه در شعر آمده است :
پودیز - رنگریز -دمباز -پنگ انداز
اینها همه حالت های خرک و خرما است.
پودیز = خلاله
رنگریز = خارک
دمباز = که معروف است
پنگ انداز = رطب که از پنگ می افتد بر زمین
خریچ داس = بریدن پنگ = برداشت محصول
هر از اینها در زمان خاص خود مي رسد
خلاله از اردیبهشت
خارک از تیر
دمباز از مرداد
رطب از شهریور
و خرما از مهر
در قدیم اغلب شعر در همه جا بار خیلی چیز ها بر دوش می کشیده
این شعر گونه خود نوعي دستور العمل براي كاشت و داشت خرما است
در اصل کتابچه کشاورزی است
نخل دار. می دانست که چه ماهی موقع چه محصولی است و لذا خود را آماده ان می کرد
عنایت الله نامور
۱۳۹۸
دبی

+ نوشته شده در دوشنبه هشتم خرداد ۱۴۰۲ ساعت 17:25 توسط عنایت الله نامور  |